یک نکته از هزاران

مرا هزار امید است
و هر هزار تُهی

طاقت غم

من قوت آن دارم که غم خود را نگذارم که بدیشان برود که اگر برود، طاقت ندارند، هلاک شوند. شادی مرا طاقت ندارند، غم مرا کی طاقت دارند؟

مقالات شمس تبریزی

مقالات شمس - تقلید

هر فسادی که در عالم افتاد از این افتاد که یکی یکی را معتقد شد به تقلید یا منکر شد به تقلید. المی به ذات آن عزیز رسید، نداستند که او عزیزست الا به تقلید، و تقلید گردان باشد، ساعتی گرم و ساعتی سرد. کی روا باشد مقلد را مسلمان پنداشتن؟

ناپدیدار

وقتی گم می شوی یعنی زمانی پیدا بوده ای

فقط آنها که پیدا بوده اند، می توانند گم شوند

پس اگر من گم نشده ام،

 چه شده ام؟

حلال

انسان چیزی نیست جز میلی لاینقطع به حل شدن

پیش وجودش همه خوبان عدمند

این مکان مجهز به یک دلبر می باشد

بغرنج

انسان موجود پیچیده ایه
ولی نه آنقدر پیچیده که عاشق نشه

دَم‌ا‌دَم

- ما غرک بربک الکریم؟
+نفخت فیه من روحی

یکی بود

من که جسم نداشتم
من که اسم نداشتم
ضرب و تقسیم بلد نبودم
مقابله و تفهیم بلد نبودم
من دنبال تو آمدم
وقتی نبودم، وقتی نبودی
وقتی هیچکس نبود
من پی تو می گشتم
حتی دیوانگی هم اختراع نشده بود
که کسی بگوید هی دیوانه دنبال چه می گردی؟
زبان نبود که در جواب بگویم « دلم رفته است»
شاید بی پناه تر از الانم بودم شاید نبودم
نمی دانم هنوز هم نمی دانم
با وجود اینکه همه چیز اختراع شده و سنگینی می کند
«کجائی؟» گله است. نمی پرسم

بابل

ابراهیم را در آتش نیندازید
بت من شکسته اش خواستنی تر است
ابراهیم بینوا فقط خودش را خسته می کند